Kızım Çizdi Ben Yazdım Kitabım ile ilgili o kadar güzel ve içten yorumlar geliyor ki, iyi ki yazmışım ve iyi ki de hikayemi paylaşmışım diyorum. 🙂 Adana’da Çocuk Olmak ekibi ile yaptığımız o güzel röportaj sonrasında da kitabı okuyan ya da henüz okuyamayan pek çok kişiden o kadar güzel yorumlar da geldi ki.
Fakat gelen yorumlar içinde öylesine önemli bir nokta vardı ki sonrasında benim de üzerimde epey düşündüğüm, belki de şimdiye kadar da hiç farkına varmadığım bir konuydu. Röportajı okuyan bir anne, kendisinin de tüp bebek tedavileri sonucunda ikizlerine kavuştuğunu, kendi çocuk olma sahibi olma hikayesini hep çevresiyle paylaşmaya çalıştığını söyledi. Ve bu tür hikayelerin daha çok paylaşılması gerektiğini, tüp bebek tedavisi ile çocuk sahibi olmanın utanılacak bir şey olmadığını söyledi.
Şimdiye kadar ben de çevremdeki herkesle, tanıdığım ve hatta o gün ilk kez tanıştığım insanlara bile konusu gelince tüp bebek tedavisi ile kızıma kavuştuğumu anlattım. Neden bilmiyorum hep içimde bu hikayeyi anlatma isteği vardı. Kitabımı da bu yüzden yazdım zaten. Çoğu yerde tedavi ile çocuk sahibi olanların hikayesini benim kadar büyük bir istekle ve hevesle anlatamadığını ben de fark ettim. Sonuçta herkesin kendi tercihi ve buna saygı duymak lazım.
Ama şunu da söylemek isterim ki, her anne olma hikayesi çok özeldir. Özellikle de tedavilerle, tüp bebekle çocuk sahibi olma hikayesi ayrı bir özeldir. Beni en çok bunu yaşayan anne ve anne adayları ile bu süreçte eşleri ile birlikte bu süreci yaşayan baba ve baba adayları anlayacaktır.
Ve özellikle en çok da bu hikayeler paylaşılmalıdır, utanılacak, çekinecek hiçbir tarafı yoktur. Her bir hikayede ayrı bir deneyim, ayrı bir bilgi birikimi ve ayrı bir duygusallık vardır. Tedavi ile, tüp bebek ile çocuk sahibi olma hikayeleri ne kadar çok paylaşılırsa ve anlatılırsa anne – baba olmak için uğraş veren tüm ebeveyn adaylarına ve özellikle anne adaylarına bir yol göstericilik yapılmış da olacaktır. Ben böyle düşünüyorum. 🙂
Okurumdan gelen bir öneri ile Adana’da Çocuk Olmak ekibi ile birlikte kısmet olursa Eylül ayı içinde deneyim paylaşımı yapmak üzere bir sohbet toplantısı düzenlemeye karar verdik. Hikayelerimizi paylaşacağız bu toplantıda…
Baryy LOPEZ’in tam da dediği gibi;
Eğer size öyküler anlatılıyorsa, onlara öze gösterin. Ve gerektiğinde siz de onları başkalarına sunmayı öğrenin. Bazen bir insanın hayatta kalmak için gıdadan çok, bir öyküye ihtiyacı vardır.
