Geçenlerde sabah kızımla birlikte evden çıktık, onu okula bırakıp ben de bir toplantıma gidecektim. Ana yolda arabayla ilerlerken birden ara yoldan bir araç öyle bir hızla ana yola giriş yaptı ki, ben arabayı ani bir frenle durduramasaydım kesin kafa kafaya çarpışıyorduk. Şöyle bir sürücüye baktım, amacım bir bakışla ‘”Ne yapıyorsun sen böyle” demek ve bir özür dilemesini beklemekti. Ama arabadaki kadın sürücünün, arabanın ön camından fırlayacakmış gibi bize doğru el kol hareketleri ile bağırdığını, bağırması sırasındaki yüzündeki keskin öfke ve nefreti, daha doğrusu şiddeti gördüğümde bir kez daha şok oldum.
Trafikte aktif sürücü olarak geçirdiğim tüm süre zarfında bir erkek sürücüde bile böyle bir öfke ve nefret davranışını görmemiştim. Gayet iyi giyimli, belli ki işe giden çalışan bir kadındı. Normal bir şekilde bu kadın ile farklı bir ortamda karşılaşsam, bu öfkenin bu kadından çıkabileceğine asla inanmazdım.
Çok uzatmadım, oradan ayrıldık ama kızımın arka koltuktaki şaşkın yüz ifadesini gördüğümde, “Ne oldu anneciğim iyi misin” diye sordum. Korktuğu ve şaşırdığı çok belliydi. Kızım, “Anne o bağıran sürücü bir kadındı” dedi. Böyle bir öfkeli yüzü bir kadına o da yakıştıramamıştı ve çok şaşırmıştı. Üstelik korkmuştu.
Trafik, zamanımızın büyük bir çoğunluğunu alan bir unsur. Sürücü olsak da olmasak da bir günümüzün 2-3 saati trafiğin içinde geçiyor. Yeri geliyor bir yaya oluyoruz, yeri geliyor bir otobüs yolcusu, yeri geliyor bir sürücü. Zaman zaman birtakım olaylar yaşıyoruz, yanlışlarımız oluyor, başkalarının hataları ile karşılaşıyoruz. İyi ve dikkatli sürücü olmayanların bizi çileden çıkarmalarına şahit oluyoruz. Ama her ne olursa olsun bu anlarda öfkemizi kontrol altına almayı bilmemiz gerekiyor.
Kadın ve erkek sürücü ayrımına çok karşıyım ama her zaman bu tip durumlarda kadınların daha anlayışlı olduğunu düşünürdüm. Ancak yaşadığım bu olay ve geçmişte karşılaştığım birkaç olay daha bunun böyle olmadığını gösterdi.
Bundan iki yıl önce, tamamen benim dikkatsiz bir çıkışım ile bir sürücüyü zorda bırakmıştım, özür dilemek için bekledim ve arabadaki erkek sürücüye “Özür dilerim, benim dikkatsizliğimdi” dedim, o da çok sakin bir şekilde “Önemli değil” dedi. Öfkeli davranışları genelden erkeklerden bekliyoruz ama yeri geliyor kadın sürücülerin bile nasıl da öfke nöbetleri yaşadığına şahit olabiliyorum.
Asıl önemli olan konu, anne ve baba olarak çocuklarımızı bazı konularda eğitirken önce kendimizin bir aynaya bakması gerekiyor. Trafikte yaşadıklarımız, yaptıklarımız, kullandığımız sözler, davranışlarımız, kurallara uyup uymadığımız, gösterdiğimiz hoşgörü ya da öfkeli davranışlar çocuklarımıza bir rol model oluyor. Sizin şiddet gösterilerinize maruz kalan bir çocuğun, büyüdüğünde trafikte uyumlu, kurallara uyan, nazik ve hoşgörülü bir sürücü olmasını bekleyemezsiniz.
Gelecek nesli bizler yetiştiriyoruz ve trafik sadece belirli kurallardan ibaret değil. Hoşgörü, dikkat, anlayış, sabır gibi kişisel özelliklerin de çok önemi var.
