Sevgili Kızım,
Hayatta bazı dönemler vardır ki, büyümek olgusunu daha bir fark eder olursun. Bu hafta benim için öyle bir dönem olacak galiba.
Bu hafta senin okul öncesi eğitiminin son haftası. Yeni bir döneme merhaba diyeceğiz yakında. Çok güzel bir okul öncesi eğitim dönemi geçirdin biliyorum. Her gün mutlulukla gittiğin okuldan aynı mutluluk ve heyecanla geri döndün çünkü.
Senin, “Anne bugün ne oldu biliyor musun” diye heyecanla başladığın her cümlenin devamında anlattıklarını dinlerken senin keyfine, sevincine, heyecanına ve mutluluğuna ben de ortak oldum.
“Anne bugün bu etkinlikleri yaptık, internetten resimlerimizi gördün mü? Ben de var mıyım?” diye sormayı ihmal etmedin. 😀 Zamane çocuğusun işte 😀
Arkadaşlarınla ilgili haberleri vermeyi de ihmal etmedin hiç. Kimin ne zaman hasta, kimin ne zaman gelip gelmediğini hep bizlere bildirdin 🙂
Tüm günün her detayını çok iyi hatırladın ancak, “Bugün yemeğini bitirdin mi? ne yedin “ sorusuna nedense hep aynı cevabı verdin: “Hiç hatırlamıyorum Anne … “ 😀
Bir markayı ilk kez telaffuz ettiğin günü hiç ama hiç unutmayacağım. Serbest kıyafet günü bir arkadaşının giydiği bluzu çok beğenmişsin ve ona markasını sormuşsun. Akşam eve geldiğinde ise ilk işin bana şunu söylemek olmuştu.
“Anne arkadaşım bluzunu elsifaykikiden almış. Yarın oraya gidelim”
ELSİFAYKİKİ (LCW) 😀
Her zaman nöbetçi sınıfa kalmadan saat tam 16:30 da seni almamızı istedin. Şanslıyız ki anneannemiz bu konuda görevini hiç aksatmadı ve Görevimiz Tehlikede filmindeki ajanların sahip olduğu görev sorumluğuyla seni tam 16:30 da aldı. Zaman zaman “Anneanne niye erken geldin bugün nöbetçi sınıfta kek vardı, senin yüzünden yiyemedim” dediğin günler de oldu ya neyse 🙂
Zaman zaman arkadaşlarını kendin davet ettin ve bana akşamına bunu bildirdin: “Anne yarın Türkan ve Annesi bize gelecekler. Ben çağırdım, Türkan da kabul etti. Hazırlığımızı yapalım” 🙂
Zaman zaman krizlerimiz de oldu. Benim havuz gününü atlayıp, kıyafetlerini çantaya koymayı unuttuğum gün akşamına sen ağlayarak eve gelmiştin ve “anne senin yüzünden havuza giremedim ve sörf yapamadım. arkadaşlarım söyledi bugün sörf yapmışlar” dedin.
Havuzda sörf kavramını anlamaya çalışırken kendimi öğretmenimizi ararken buldum. İşin aslını öğrenip aslında havuzda sörf yapılmadığını sana anlatmak pek de kolay olmadı doğrusu 🙂
Şöyle geriye dönüp baktığımda bu dönemde ne kadar da çok büyüdüğünü fark ettim güzel kızım.
Biliyor musun bu dönemde ben de seninle birlikte yeni şeyler öğrendim. “Aman anne bu yaşa gelmişsin okul öncesi eğitimden bir şeyler mi öğrendin yani Allah aşkına” deme. Gerçekten çok şey öğrendim.
En güzeli de senin kazandığın yeni arkadaşlıklarla benim de yeni dostlarım oldu. Umarım hem senin hem de benim için bu dostluklar her zaman devam eder.
Biliyor musun, ben hem hüzünlüyüm hem de heyecanlıyım. Ya sen?
Her bitiş insana biraz hüzün veriyor sanırım ama şunu unutma ki, her bitiş yeni başlangıçlar getirir. Bundan sonraki eğitiminin de senin için güzel bir başlangıç olacak
Okuma ve yazmayı öğrenmenin ne kadar büyük bir özgürlük olduğunu öğrenecek ve yaşayacaksın.
Matematiğin o gizemli ve heyecanlı dünyasına girecek, sayıların hayatımızdaki önemini anlayacaksın.
Farklı projeler üretecek, kendi fikirlerini hayata geçireceksin. Yaratıcılığın basamaklarını teker teker çıkmayı öğreneceksin.
Yeni dostlar kazanacaksın, beli ki de bir ömür devam edecek olan.
Şimdiye kadar hayatına giren o güzel öğretmenlerine bir yenisi daha eklenecek. Sığınacağın bir sevgi limanı daha olacak hayatında.
Görüyorsun değil mi annen çok heyecanlı, tıpkı senin gibi 😀
Hayatında hep güzel başlangıçlar olmasını ve başlangıçları birlikte yaşamayı diliyorum güzel kızım benim…
Annen…
Okuldan bir kare: En sevdiğim fotoğraflardan biri, sevginin yansıması 🙂
