Ben her zaman yeni bir yıla girerken uğurlayacağımız yılın bir muhasebesini çıkarırım.
Bu yılda da kendimce bu değerlendirmeyi yapmayı planlıyordum bunun için de kendime sakin bir zaman aralığı yaratmayı düşünüyordum.
Ancak geçen hafta karşılaştığım eski bir arkadaşımla bir araya geldiğimde bu hesaplaşmayı tam bir dakika içinde kendimce yapıverdim.
Kendimi yorgunluktan bitmiş bir şekilde hissederken katıldığım bir eğitimde eski bir arkadaşımla karşılaşıverdim. Arkadaşımın o kadar huzurlu, rahat, aydınlık bir yüzü ve pırıl pırıl parlayan gözleri vardı ki, beni çok etkiledi. Gayet rahat ve huzurlu bir biçimde zaman sıkıntısı olmadan koltuğunda oturup eğitimi dinliyordu. Ben ise eğitime koştura koştura gelmiştim, eğitimi dinlerken bile kafamda binbir konu dönüyordu. Telefonum sürekli çalıyordu. İnanılmaz yorgundum, hem bedenen hem de ruhen.
Arkadaşımla yaptığım kısa konuşma esnasında inanılmaz bir şey oldu. Tam bir dakika boyunca arkadaşım konuşuyordu ama ben onu hiç duymuyordum ve sadece bu bir dakika içinde 2013 yılı gözlerimden bir film şeridi gibi akmaya başladı.
2013 yılı içindeki tüm koşturmalarım, çabalarım, mücadelelerim, arada kalmalarım, , yorgunluğum, acılarım, kayıplarım, bedenim bana verdiği “dikkat et” sinyalleri, vs. hepsi bir anda gözümün önünden film şeridi gibi aktı geçti.
O an kendimi çok kötü hissettim. Sanki arkadaşımın yanında kendimi 10 yaş daha fazla yaşlıymışım gibi hissettim.
Zaten son 3-4 aydır hayatımı sorguluyordum ama bu bir dakikada gözümün önünden geçen film şeridi bende inanılmaz bir farkındalık yarattı.
2013 yılı benim için zorlu bir yıl oldu. 2014’ü de bu yüzden sabırsızca bekliyorum.
Hep bir yoğunluk vardı, sürekli bir koşturma içinde oldum.
Günler o kadar telaşla geçti ki, kime ne kadar zaman ayırdığımı, ne yaptığımı anlayamadım.
En kötüsü de kendime çok fazla zaman ayıramadığım bir yıl oldu.
Bazı anlar kendimde aradım suçu, dedim ki ben bu zamanı ya da bu yoğunluğu iyi yönetemiyorum.
Sonra fark ettim ki, ne kadar gereksiz yük varsa sırtıma yükleyivermişim
Sonra bir baktım ki ben tüm bu yüklerin altında ezim ezim ezilmişim.
Hiç istemediğim mücadelelerin içine girmişim. Taraf olmadan ortada kalmaya çalışmaktan, başkalarının mücadelelerini yumuşatmaya çalışmaktan çok yorulmuşum.
“Hayır” demem gereken yerlerde hep “Evet” demişim.
Vücudumun en çok sinyal verdiği yıl da bu yıl oldu zaten. Vücudum bana çok net şunu söyledi. “Kendine gel, beni çok yıprattın.”
En kötüsü de bu yıl acı kayıplarım oldu.
Bilmiyorum belki de bu yılı yaşamam gerekiyordu, çünkü tüm bunlar bende bir farkındalık yarattı. Bazı şeylerin değişme zamanının geldiğini çok net anladım.
Yoğunluğum ile verimliliğim arasında çok da bir doğru orantı olmadığını fark ettim. Yoğunum ama bu yoğunluğa karşı istediğim, hedeflediğim verimi alamadığımı anladım.
Tüm bu yaşananlar bende inanılmaz bir farkındalık yarattı.
Şunu daha iyi biliyorum ki.
Hayat hiç ummadığınız kadar çok kısa ve çok değerli. Ertelemelere, yarın yaparımlara, bir gün yapacağımlara yer yok aslında. Neye inanıyorsanız şimdi yapın.
2013 yılında hiç mi güzel günlerin olmadı derseniz. Elbetteki oldu.
Yeni insanlarla tanıştım, yeni web sitemi kurdum, yeni şeyler öğrendim, yeni kitaplar okudum, en güzeli de kızımın büyümesine şahit oldum.
Ve 2014 yılı,
Benim için uygulama yılı olacak. Farkındalığım ile birlikte kararlarımı uygulama yılı olacak.
Benim için bazı şeyleri değiştirme yılı olacak.
2014 yılında doğru zamanda doğru kararı alabilmeyi diliyorum.
Doğru kişilerle birlikte olabilmeyi diliyorum
Daha huzurlu, daha sakin, daha verimli bir yıl olmasını diliyorum .
Sevdiğim işleri özgürce yapabilmeyi diliyorum.
Çalışmayı ama verimli çalışmayı istiyorum.
Kızımla daha çok zaman geçirmek istiyorum, bir o kadar da kendime zaman ayırmak istiyorum
Yeni şeyler öğrenmek istiyorum
Daha basit ama bir o kadar da dolu dolu bir hayat yaşamak istiyorum.
Ben özgür ve mutlu olmak istiyorum..
Herkese de aynı dilekleri diliyorum
