Hayallerinin Peşinden Giden Bir Çift; Özel Yıldızlar Çocuk Kulübü

2016 yılının bu ilk günlerinde sizleri çok güzel bir ekip ile daha tanıştırmak istedim. Ben bir süredir kendilerini ilgiyle, merakla ve büyük bir hayranlıkla takip ediyorum. Ekip ile şahsen tanışmadık ama yakından tanıyor gibi hissediyorum kendimi. Ahmet ve Ayşegül Karakaş Çiftini, Sifigu ekibi sayesinde tanıdım.

Takip edenler ve beni tanıyanlar çok iyi bilir, ben çocuklar için yapılan tüm güzel ve özel şeyleri çok ama çok önemsiyorum. Onların üretkenliklerini ve yaratıcılıklarını ortaya çıkaran, onları bu konuda teşvik eden tüm çalışmalara çok önem veriyorum. Çocuklar inanın çok yaratıcılar ve üretkenler. Yeter ki onlara bunu sunacak fırsatları verelim, bu potansiyellerini geliştirmeye, zenginleştirmeye destek olalım. ve bu uğurda çaba gösteren tüm insanlar, eğitmenler inanın ki çok önemli ve değerli.

2015 yılının son ayında sizleri Sifigu Marmaris ile tanıştırmış ve Mehmet Doğan’ın kaleminden Sifigu Marmaris’in faaliyetlerini paylaşmıştım. Bu yazıyı okuyanlar, burada Sevgili Ahmet ve Ayşegül Karakaş çiftini hatırlayacaktır. Bugün sizlere onları anlatmak istedim. Aslında ben değil, bu iki güzel insan sizlere kendi hikayelerini anlatacak. Bu hikayenin merkezinde çocuklar var, inovasyon ve bilim var.

Bu arada çok güzel bir projelerini de sizlerle paylaşacaklar. Ben projenin ismini duyunca çok heyecanlandım. Bu çalışmanın çok güzel sonuçlar doğuracağına eminim.

Çok fazla bir şey söylemeye gerek yok, sizleri bu iki değerli eğitmen ile başbaşa bırakıyorum.

Biraz kendinizden bahseder misiniz? Ahmet ve Ayşegül KARAKAŞ çifti kimdir?

Yolları yaklaşık 13 yıl önce bir çocuk kulübünde kesişen, öğrencileriyle birlikte sürekli yeni şeyler öğrenen, bulunduğu yere değer katmayı ilke edinmiş, geleceğe dair güzel hayaller kurup; bu hayalleri planlayıp gerçekleştiren, öğrencileri ve kızı için bazen özgün, bazen de esinlenerek materyaller üreten, geçmiş zamana bakıp özeleştiriler yapan, birbirine zıt iki kutbun ahengini yakalamış iki garip öğretmendir.

Özel Yıldızlar Çocuk Kulübü Nasıl ve Ne Zaman Kuruldu? Bu girişimciliğin hikâyesinde temel etken nedir?

Yıldızlar’ın kurulma aşaması sancılı bir döneme denk geldi. 🙂 Ayşegül, kızımız Neva’ya hamileydi. Neva doğdu, biraz toparladı ve kucağımızda resmi daireleri dolaşmaya başladık açılış izin belgeleri için. Bütçemiz eksilerde ve biz boyumuzdan çok çok büyük bir işe kalkışmıştık. O zaman Yıldızlar’ın kurulması için bir kahraman çıktı karşımıza ve yüklü bir miktar para bıraktı ve gitti bir kahve içimlik zamanda. Bunun yanında desteklerini hep hissettiğimiz velilerimiz birer yıllık aidatlarını peşin ödediler bizi yüreklendirmek için. İsimlerinin gizli kalmalarını istedikleri için ismen teşekkür edemiyorum maalesef. Duygularımız tarif edilemez… Üzerinden 4 yıl geçti bile.

Eğitimin olmazlarını yerine getirmek, içimize sindiği gibi uygulamak için de bu girişim gerçekleşti.

Yıldızlar Çocuk Kulübü olarak faaliyetleriniz neler?

Okul dönemindeki etkinliklerimiz mecburen okula endeksli. Ama biz yaparak -yaşayarak öğrenme ve öğretmeyi ilke edindiğimiz için okul döneminde ders ve sınav yoğunluğunun içinde de olsak ünitelere bağlı olarak deney ve gözlemler yapıyoruz , matematiksel işlemleri, kelime hazinesini geliştirme çalışmalarını kağıt üzerinde değil de oyunla kavratmaya çalışıyoruz. Hem eğleniyoruz, hem öğreniyoruz yani.

Tatil dönemlerinde ise mevsimsel özelliklere bağlı olarak, yüzme eğitimi, dağcılık, basketbol, voleybol, tenis, masa tenisi, futbol, havuzda dalgıçlık temel eğitimi, kano, yelken, jimnastik, ritim ve orf, modern dans, yazılım, robotik, ahşap,astronomi, bowling,make-do ile inovasyon, zeka oyunları… Bu liste uzar gider. Yaz dönemlerinde yaklaşık 50 eğitmen kulübümüze eğitim desteği sağlamaktadır. Emeklerinden dolayı hepsine ayrı ayrı teşekkür ediyoruz.

Sifigu Fizik ile yollarınız nasıl kesişti? Onlarla yaptığınız ortak çalışmalar neler? Detaylı bilgi verebilir misiniz?

Sifigu ile yollarımız ITAP BTM Aile Bilim Şenliklerinde kesişti. O kampta 13 çocuklu bir aile reisi gibi katıldım. 🙂 Sifigu da gönüllü olarak eğitimlere katılmıştı. Çocuklarımız ve ben heyecanla donanımlı eğitmenlerin ortasında bulduk kendimizi ve beş gün boyunca keyfini çıkardık. Yıldızlar’da yaz programı devam ediyordu ve oradaki çocuklarımız bu keşiften haberdar değildi. Onlar da yaşamalıydı bu deneyimleri. Ali ve Mehmet Hoca’dan rica ettim ve kulübümüzde ağırladık onları. Sonra bu buluşmalar yılda ikilere, üçlere çıktı. Bir kamp öncesi Ali Hoca’mla diyalogumuz:

-Ahmet Hocam sen fen öğretmenisin, deney için biz niye geliyoruz Yıldızlar’a?

–Ali Hocam çocuklara farklı bir el değmeli, farklı bir bakış açısı geliştirmeliler…

Daha sonra Sifigu’yla Marmaris Denizciler Kültür Evi’nde “Geçmişle geleceğin buluşması konseptli robotik ve yazılım atölyesi” yaptık. Her buluşmamız yeni projelerin başlamasına sebep oluyordu. Bir gün yaptığımız bir kamp sonrası Ali Hoca’mdan iş ortağını, dostunu, kısaca diğer parçasını Mehmet DOĞAN’ı Marmaris’e transfer etme fikrini sundum. Biliyordum çok kolay olmayacağını. Netice itibariyle Ali ÇETİNKAYA imzalı şu şiirin ardından “Bazen Hayalleriniz uzaklara bulaşır, Sadece gidersiniz. Unutmayın! Mutluluk cesareti olanlara yakışır. (18.08.2014)” Mehmet Hoca Marmaris’te. Bu olay sorumluluk duygusunu daha çok hissettirdi bize. Daha çok üretmeliyiz ki bu buluşma bir anlam kazansın dedik ve o gayretle çalıştık. Yıldızların salonunda düzenli Sifigu Atölye çalışmaları başlattık. Ta ki bir arkadaşım 10 yıllık kiraladığı spor tesislerinde iki atölye bize sunana kadar. Hiçbir ticari kaygı gözetmeksizin tesislerinin kapılarını sonuna kadar bizlere açan Hüseyin DERYAL kardeşime sonsuz teşekkür ediyoruz. “Madem çocuklar üretecek, buyurun istediğiniz kadar alan, derslik, atölye kullanın.” demek yürek işidir çünkü.

Kısa bir süre sonra “ ÜÇADER-Üreten Çocuklar Atölyesi Derneği “ kuruluyor bunun müjdesini de sizin aracılığınızla duyurmuş olalım. Ve sonra başka projeler… 🙂

Çocukların sizler için çok önemli olduğunu biliyorum. Gelecek nesilden neler bekliyorsunuz? Bir eğitimci olarak anne ve babalara neler önerirsiniz?

Çocukların çok kıymetli olduğunu, bu ülkeye çok değer kattıklarını ve katacaklarını altını çizerek belirtmek isteriz. Çünkü yeni nesil inovasyonda biz yetişkinlerden daha yaratıcı oldukları kesin. Gelecek nesil, bilinçli ailelerin, eğitmenlerin ve mentörlerin elinde çok güzel işler çıkaracağına kanaatimiz tamdır. Öğrencilerimizden çok ilginç anekdotlar birikiyor yıllardır ve her seferinde başka dünyaya taşıyorlar bizi. Geleceğe umutla bakmakta haksız olmadığımızı ispat ediyorlar adeta. Umarım bu anıları paylaşmak kısmet olur.

Biz ebeveyn ve öğretmen olarak çocuklarımızın doğayı keşfetmesini, toprağın, denizin, ormanın harikuladeliklerini keşfediyoruz. Onlarla saatlerce yüzüp, deniz altındaki canlıların gizemine hayran kalıyoruz her defasında. Bir balık sürüsünün içinde yüzüyoruz gözlüklerimizi takarak. Ormanda uzun yürüyüşler yapıp ağaçların, yaprakların, onların haylaz dostu sincapların fotoğraflarını çekiyoruz. Onun ilginç hikâyelerini, sorularını dinliyoruz. Hikayeler oluşturuyoruz kahramanları bizler olan. Topladığımız nesnelerle üretime katılmasını sağlıyoruz onların. Düzenli kitap okuyucusu olmalarını ve kitapların bizleri başka dünyalara taşıyacağını görüyoruz hep birlikte.

Kısaca her insanın bir hikayesi vardır, çocuklarınızın hikayelerini can kulağıyla yargılamadan, sorgulamadan ve eleştirmeden dinleyin diyoruz. Öğretilerimizi kendimize saklayarak onlardan öğrenmeyi denemeliyiz.

10 sene sonra Yıldızlar Çocuk Kulübü olarak kendinizi nerede görüyorsunuz?

Eğitime gönül vermiş, heyecanını henüz kaybetmemiş öğretmen adaylarıyla buluşmuş -tabii bunlar içinde kendi mezun ettiğimiz öğrencilerimiz de olacak- onları kendi işinin aşkla ve şevkle üreten öğretmenleri, yöneticileri, patronları olarak “Yıldızlar Çocuk Kulüpleri’nde” ziyaret edip,sıcak bir çay kıvamında eğitim üzerine paylaşımlarda bulunacağız. Kamp dönemlerimizde bu ekiple “Bilim Köyü’müzde” her öğretmenin ulaşabileceği eğitim materyalleri üretimi için Ar-Ge kampları yapıp, gençlerin inovatif fikirlerini heyecanla takip edeceğiz. Ortaya çıkan ürünlerin Türkiye’nin dört bir köşesine dağıtılıp, heyecanla öğrenen çocuklarımızın fotoğraflarına bakacağız. Çocuklarımızın yeni oyun tasarımlarını kendi isimlerine patentini alma keyfini yaşayacağız. Belki de yeni bir buluşu Bilim Köyümüzden tüm dünyaya ilan edeceğiz.

Siz de bir anne ve babasınız, kendi çocuğunuz ile ilgili hayalleriniz neler? Onu gelecekte nerede ve nasıl görmek isterseniz?

Tek hayalimiz, onun hayallerini gerçekleştirdiğine tanık olmak. Şu anda keyif aldığı hobileri var ve çok eğleniyor onlarla uğraşırken. Bol bol kitap okutturuyor bize ve kendince kitap okuyor. 🙂 Kendi kurguladığı oyunlarına da ortak ediyor bizi. Zaman zaman küçük krizlerimiz oluyor. Onu da atlatıyoruz hep beraber.

Gelecekte çağdaş bir ülkenin faydalı bir ferdi olarak görmek isteriz.

Bunların dışında sizin eklemek istedikleriniz..

Kendimizi ifade etme fırsatı sunduğunuz için teşekkür ederiz ve bir anımızla hoşçakalın diyelim:

Bir senemiz dolmadan atölye döneminin sonuna gelmiştik. Marmaris’te ilk bilim şenliğini yapma fikri zihnimde canlandığında Mehmet Hoca’ma:

– Bilim şenliği yapalım mı?

-Sadece 5 günümüz var ama, bu kadar standı kime teslim edeceğiz?

dediğinde hemen bir mesaj grubu kurup mezunlarımızın ailelerine bu organizasyonda görev almak isteyenler için toplantı günü belirledik ve iki toplantı sonunda çocuklarımız stantlar için hazırdı. Atölye öğrencilerimizin ağabey ve ablalarıyla kaynaşmaları çok zamanımızı almadı. Ve şahane bir organizasyonla şenliğimizi bitirdik.

Bu anıyı paylaşırken değerli bir meslektaşımla (Mesut EROL) “İki toplantıyla bilim şenliği çıkardık.” dediğimde:

-İki toplantıyla deyip geçiştirmeyin hocam, biz ona 5 yıl artı iki toplantı diyelim. Sizin çocuklarınız deney kültürüyle yetişti.

—–Marmaris’ten Sevgilerimizle—–

Ayşegül KARAKAŞ(Sınıf Öğretmeni) Ahmet KARAKAŞ(Fen Öğretmeni)

Ben bu güzel iki eğitmene çok teşekkür ediyorum. Bu sayfadan hikayelerini ve hayallerini paylaştıkları için. Fotoğraflara bakınca çocukların mutluluğunu, gözlerindeki ışıltıyı ve yüzlerindeki heyecanı görmeniz mümkün olacak.

Sevgili Ali Bey, (Ali Çetinkaya) çok da güzel söylemiş.“