“Anne, Google gece saat 01:00’de uyanık mı” diye sordu kızım.. Birlikte bilgisayar başında münazara sunumunu hazırlıyoruz, işten çok yorgun gelmişim ve bir an önce ayaklarımı uzatmak istiyorum, ayrıca bazı konulara çok sinirliyim ve üzgünüm.. Yani anlayacağınız tüm negatiflikler bende tavan yapmış durumda…
Ama bu soru ile birden durdum, kızıma baktım, acaba şaka mı yapıyor dedim, ama gayet ciddi bir yüz ifadesi vardı. Sihirli bir değnek deymişcesine tüm o negatif duygularım sıfırlandı ve gülmeye başladım. Soru çok hoşuma gitmişti. 🙂
“Nasıl yani?” dedim ve neyi öğrenmek istediğini anlamaya çalıştım
“Yani, Google gece de uyanık mı? Yoksa o da bizler gibi uyuyor mu?”
“Google canlı bir şey değil Annceğim”
“Nasıl Yani? Bizim gibi canlı değil mi?”
“Hayır değil, neden böyle düşündün?”
“Ama her gün yeni bir şekli ile karşımıza çıkıyor, yani kıyafetini değiştiriyor ve kendini yeniliyor. Bir de ne zaman bilgi sorsak hemen cevap veriyor, herşeyi biliyor. Bazı kişiler ona “Google amca ” diyor. Yani ben canlı olduğunu düşündüm. Gece de bizim gibi dinleniyor mu diye merak ettim.
“Yok annecim, o canlı değil, sadece bir teknoloji, 7/24 çalışan bir teknoloji, ve bu yüzden de her zaman ulaşabilirsin.” 🙂
“Hımm, anladım Anne”
🙂 🙂 🙂
Ben çocukların bu düşünce dünyasına bayılıyorum.. Hayal güçleri beni çok etkiliyor. Ve inanın bu hayal güçleri inanılmaz bir pozitif enerji yayıyor. 🙂
