Geçen gün markete kadar gitmemiz gerektiğini söylediğimde kızım bana itiraz etti ve “Ben gelmek istemiyorum ama sen gidebilirsin, artık evde tek başıma kalabilirim anne” dedi. Kızım dokuz yaşında ve doğrusu ilk defa böyle bir talebiyle karşılaştım. Büyümenin ilk adım sesleri sanıyorum. 🙂 Bu yıl birkaç dakikalığına evde yalnız bırakıp, apartmanın bahçesine hızla inip, arabadan bir kaç şey alıp gelmişliğim vardır. Fakat bundan daha uzun evde hiç yalnız bırakmadım. Bu sefer de markete gidip 15-20 dakikalık bir alışveriş süresinde onu yalnız bırakmak istemedim. Bunun belirli net bir yaşı var mıdır bilmiyorum. Belki 10 yaş, 11 ya da 12 yaş…. Bazı kaynaklar 10 yaştan itibaren kalabileceğini söylüyor. Burada yaş ile birlikte çocuğun sorumluluk düzeyine, problem çözme yeteneğine, kurallara ve sınırlara ne derecede uyduğuna da bağlı biraz. Aynı şekilde bulunduğunuz yerin güvenlik koşulları da önemli tabi..
Aslında şuanda bile kızım sorumluluğu yüksek birisi, yani evde bir süre yalnız kaldığında ona söylediğim kurallara uyabilecek bir yapıya sahip. Yine de biraz daha zamana ihtiyacım var gibi geliyor bana.
Ama çocuklarımızın evde tek başına kalabilecek zamanları geldiğinde bazı önlemleri de almamız gerekiyor sanıyorum. Ben buna ön bir hazırlık için kendimce bir liste yaptım. Bu listeyi de sizlerle paylaşayım dedim
Bence yapılması gerekenler;
*Acil durumlarda kimleri ve hangi numaraları aramasını gerektiği ile ilgili bilgileri çocuğumuza vermemiz gerekiyor. İtfaiye, polis ihbar, ambulans gibi şeyler için hangi numaraları aramaları gerektiğini bilmeliler. Özellikle burada şunu da belirtmek lazım ki, bu numaraları oyun için aramamak gerektiğini, boş yere meşgul etmemek gerektiğini de onlara söylemek lazım. Ben kendi evimde acil numaraların listesini mutfağımda asılı olan panoya iliştirdim. Her an gözümün önünde. Ben bile acil bir durumla karşılaştığımda telaştan bazı şeyleri unutabilirim. Gözümün önünde olması daha iyi olur diye düşünüyorum.
*Evde bir alarm sisteminiz varsa bu sistemin nasıl kullanıldığını çocuğumuza anlatmalı ve göstermeliyiz.
*Evde yalnız olduğu durumlarda dışarı çıkıp çıkamayacağı ve hangi alanların serbest olduğunun belirlenmesi gerekiyor. Çocuğumuzu evde tek başına bırakmadan önce bu sınırların çocuğa bildirilmesi gerekiyor. Bahçeli bir eviniz varsa bahçeye çıkıp çıkamayacağı, havuzu varsa havuza girip giremeyeceği, site içinde ise sitenin bahçesine inip inemeyeceğinin belirlenmesi ve çocuğa net olarak bildirilmesi lazım. Bu sınırları ve kuralları baştan belirlemek ve bildirmek lazım.
*Biri aradığında evde yalnız olduğunu söylememesi gerektiğini de vurgulamak gerekiyor. Bu bilgiyi kimlere söyleyebileceğini belirtmek lazım. Bence bu çok önemli bir husus.
*Elektrik kesintisi durumlarında ne yapması gerektiğinin de belirlenmesi lazım. Lazım olabilecek ışık kaynaklarının (fener, ışıldak vb. ) yerlerinin çocuğa bildirilmesi, onun ulaşabileceği yerlere konması gerekiyor. Özellikle mum vb gibi ateş ile yakılan araçlardan da uzak tutulması lazım.
*Evdeki doğalgaz, su, elektrik vb kaynaklarının nereden ve nasıl kapatılacağını göstermeli ve öğretmeliyiz.
*Siz yokken eve arkadaş çağırıp çağırmaması konusu sizlerin değerlendirmesine bağlı. Arkadaşlarını yakından tanıyorsanız ve bu konuda güveniniz varsa arkadaş kabul edilebilir belki.
*Evde korktuğu ya da bir problemle karşılaştığı zaman ve size ulaşamadığı zaman kimi araması gerektiğini, ya da kime gidebileceğini (Komşu gibi) de belirlemek lazım.
*Evde tek başına iken hangi teknoloji araçlarını kullanabileceğini, hangi sitelere girip giremeyeceğini de belirlemek ve konuşmak lazım. İnternet ortamı da sanal tehlikelerle dolu bir ortam bildiğiniz gibi.
Bunlar benim aklıma gelen hususlar..
Sizler neler yapıyorsunuz ya da yapmayı planlıyorsunuz? Paylaşırsanız çok sevinirim. 🙂
