Çok değil bundan 3-5 sene öncesine göre doğum günlerim sadece kutlama ile geçen sonra yeniden hayatın aynı düzenine devam ettiğim günlerdi. Her insanın hayatında bir aydınlanma, bir uyanış, bir fark ediş anı oluyor mu bilmiyorum.. Benim geçen sene oldu.. Aslında sancıları çok da öncesinden başlamıştı ama bir itici gücün olması gerekiyordu galiba.. Hani uyanmak isteyip de ama bir türlü gözlerinizi açamadığınız, yataktan dahi kalkamadığınız anlar olur ya tıpkı onun gibi..
İtici gücün bende yarattığı izler çok acı bıraktı ama o yataktan da en hızlı şekilde kalkmama neden oldu..
Şimdi dönüp hayatımın her bir karesine baktığımda kaybettiklerimin aslında bana bugünümü ve bugünkü beni kazandırdığını görüyorum.
Bu yüzden bazı fırsatları kaçırmama neden olan kişilere artık kızmıyorum. Böyle olması gerekiyormuş diyorum kendime.
Beni sevmeyenlere dargın değilim.. Kimse kimseyi sevmek zorunda değil biliyorum.
Her şeyin en zoru da bana mı gelir diye kendime olan isyanları da bıraktım.. Zorlukların bana güç kazandırdığını fark ettim artık.
Dert ettiğim onca şeyin bana sadece gereksiz bir yük olduğunu anladım.. Yükleri atmadığınız sürece insanların size bir o kadar daha yük yüklediğini gördüm.. Taşıyorsa bu yükü bunları da kaldırabilecektir diye düşünenleri fark ettim.
Yaşanmışlıklar sizi olgunlaştırıyor. 20 yaşında hayata bakışınız ile 30 yaşında ki hayata bakışınız bir değil. Ve 40 yaş, inanın hayata en güzel baktığınız yıllar. Ben hayata daha farklı bakmaya başladım. Daha huzurlu olmayı ama bir o kadar da daha fazla üretken olmayı istiyorsunuz bu yıllarda. Daha dingin ama daha enerjik.. Yani içinizdeki üretme enerjisini daha etkin kullanmaya başlıyorsunuz.. Kırkyaş belirtilerinden biri de bunlar. Ben kendim için böyle hissediyorum.
Şimdi sorarsanız, evet yine dert ettiğim şeyler var ama kısa sürede o yükü sırtımdan atmayı öğrendim.
Kendime olan isyanlarımı şükür etmekle bitirmeyi de öğrendim..
Ne yapabilirim, ne üretebilirim konusunu daha bir huzurla düşünüyorum ve yerine getiriyorum..
Ve bugün doğum günüm.. Bugünüm bile diğerlerinden farklı.. Bugün bir kez daha fark ettim ki;. Ben geldiysem bu dünyaya bir amaç için geldim.. Bir kişinin bile hayatına destek olmak için geldiysem bu çok önemli bir amaç..
Ve artık şunu da çok iyi biliyorum ki, ben kaybettiklerimle çok şey kazanmışım…
Sevgili mühendis anne, kaybedilenin arkasından umutsuzluğa düşmek yerine kazanılanı görebilmek ne güzel. Doğum günün kutlu olsun.
Çok teşekkür ederim… Sevgiler 🙂