Geçen hafta tatilde denizin kenarında her zamanki denize nazır sıfır manzaradaki yerime doğru adımlarla girerken, önümde bez mayosu ile yürüyen 1,5 yaşlarında bir kız çocuğu birden durdu ve yanındaki annesine “Anne kaka” dedi.. Annesi, ailenin diğer üyeleri, denizin kenarındaki şezlonglarına tam yerleşiyorken ve denize girmeye çok az bir zaman kalmışken, miniğin söylediği bu söz elbetteki onlarda şok etkisi yarattı. En doğal hali ile Sevgili Anne, “Annem sen şaka mısın, bana bunun şaka olduğunu söyle hadi güzel kızım” dedi. Ama minikten gelen cevap yine sadece “Anne Kaka” oldu.. Şok kısa sürede atlatıldı…Sonra hep birlikte güldüler… Çünkü o durumda en iyi yapılacak şey bence bu, doyasıya gülmek ve işi hemen halletmek..
Sonra aklıma Yaren’in bebekliği geldi. Ahhh, olur olmadık yerlerde yaptığı kakalar, tuvalet krizlerimiz ve bize yaptığı diğer şakalar. Şimdi 8 yaşında olmanın rahatlığı vardı tabii ama büyüdükçe şakalar da değişiyor.. Olur olmadık istekler, kaprisler falan derken o şakalar boyut değiştiriyor.
Daha dün eşimle yürüyüş yapıyoruz, bizim kız baktım anneannesinin telefonundan beni arıyor.. Konu odasının değişimi.. Benim çalışma odama taşınmayı istedi söyledi. Kendi odası küçükmüş, sığamamış.. Youtube’da görmüş, odasına bir adet top havuzu, bir adet salıncak, bir adet makyaj masası, bir adet ayaklı ayna, yatağına da kocaman bir tül istiyormuş. Bir de herşey lila rengi olacakmış.. Tabi benim “yansın bu kaloriler” diye çıktığım yürüyüşte, bu istekler üzerine tüm beyin devrelerim yandı.. Yürüyüşün sonuna kadar eşimle taşınma işlemlerini konuştuk.. Şaka gibi yani..
Daha da büyüdükçe şakalar değişecek biliyorum.. 🙂
Büyük çocukları olanlar daha iyi bilirler sanırım.. Hiç ummadığınız bir mesleği seçerken, karşınızda damat ya da gelin adayını aniden çıkardıklarında ve daha pek çok konuda sizlere şakalar yapacaklar.
Yeter ki hasta olmasınlar, iyi olsunlar ve mutlu olsunlar.. Varsın şaka yapsınlar..
