Özetler bir işin en güzel kısmıdır. Bir dolu şeyi bir çırpıda anlatırsınız, bu bir dolu şeyi de karşı taraf bir çırpıda anlar. Özetler dolayısı ile iyidir. 🙂
Haftalık Annelik Özetleri de belki de böyle bir şey olacak. Bir haftanın dolu dolu, belki bir o kadar da bomboş, bir yandan çılgın, bir yandan sakin geçen haftasını özetlemek. Bir nevi dertleşmek ve bir nevi çözüm aramak. Ya da çözümler sunmak.
İlk haftanın, yani geçen haftanın Annelik özeti ile başlayalım ne derseniz?
Annem’in Kahvesi: Nihayetinde ben de bir çocuğum ve benim de bir annem var. Çok şükür hayatta ve her gün karşılıklı bir kahve içmek bir araya geliriz. Sevdiklerinizle bir araya gelmeyi sakın atlamayın, kaybedilen zamanın telafisi yok çünkü. Annemle her bir araya gelişimizde sohbet konusunun yüzde ellisi kızıma ait oluyor. İçimde ne kadar biriktirdiğim varsa kendi anneme anlatıyorum. Bir nevi rahatlama seansı yani. 🙂 iyi geliyor bana. Ama düşündüm, o anne iken kendi annesi yanında yoktu, arkadaşları ile dertleşirdi. Ama bir anne ile dertleşmenin yeri farklı galiba.. Tüm annelere sevgiler…
Odan Yarennnn! : Oda toplama savaşlarımız bu hafta da yoğun geçti, kazanan tarafı açıklıyorum, hiç kimse.. Her yolu denedim, her kitabın özetini uyguladım ama sanıyorum kendime özgü taktikler bulmam gerekecek. Her çocuk özel ve her çocuğa ayrı bir kitap yazılmalı bence. İnovatif bir çözüm bulursam paylaşırım sizinle. Sizin de önerileriniz varsa severek dinlemeye hazırım.
Açı Ölçer: Uzun zaman olmuş elime iletkiyi almayalı. Kızımın açılar ile ilgili sorularında yardımcı olurken. Özlemiş miyim derseniz evet özlemişim. Çünkü matematikte en sevdiğim konular açılardı. Aynı sevgiyi kızımda görebiliyor muyum emin değilim, henüz anlamadım. O sadece bir an önce ödevini bitirip oyuna dönme telaşında çünkü. 🙂
Yürüdüm Yürüdüm… : Çocukların sabahları okula gitmeden önce yürümesi onların derslerindeki başarısına olumlu katkı sağlıyormuş. Bu yüzden şanslıyız galiba. Her sabah kızımla birlikte okula yürüyerek gidiyoruz. Geçenlerde, “Anne biliyor musun seninle bu yürüyüşleri seviyorum” dedi. Çocuğun okul başarısına etkisinin dışında bir annenin de yüzünde kocaman bir gülümseme yaratıyor bu okul yolu yürüyüşleri.
Kek Kokusu: Her kek yapışımda “Anne kek mi yaptın, harika kokuyor” deyip, mutluluktan uçması ama bir dilimi bile bitirmekte zorlanması ve beni çileden çıkarması.. Bilemiyorum, sırf o koku için yapmaya devam mı etsem emin olamadım.
Makine Parçaları Candır.: Geçenlerde Sifigu’da ki öğrencilerimizi sanayi ziyaretine götürdük. Kızım da benimleydi. Öğrencilerin ve kızımın işletmeden çıkarken ellerindeki yedek parça numuneleri ile gülümsemelerini size anlatmam mümkün değil. Görmeniz lazımdı. 🙂 Sanayiyi keşfetmek çocuklara iyi geldi. Akşam kızımın, makine parçalarını ojelerinin önünde intizamla dizdiğini görünce de gülümsedim. 🙂
Yerdeki Yıldızlar : Ailecek birlikte Amir Khan’ın “Yerdeki Yıldızlar” filmini izledik. Tam anlamı ile hayran olduğumuzu söylemeliyim. Sonraki günde kızımın tekrar tek başına filmi izlemek istemesi de çok etkiledi beni. “Anne çok güzel bir filmdi” dedi. Evet, çok ama çok güzel ve seyretmekte geç kaldığımız bir filmdi. Ama sonunda izleyebildik.
