Birkaç gündür kendimi çocuk yetiştirme konusunda sorgulamaya başladım. Çünkü Yaren çok hırçınlaştı bu aralar. İstediğini elde etmek için ağlayarak bağırmaya, kendini yere atıp dövünmeye başlıyor. Yolda onunla yürümek büyük bir sorun haline geldi. Bıraktığınız anda ne kadar gitmemesi gereken yer varsa oraya gidiyor, yola doğru koşmaya başlıyor. Onu engellemeye çalıştığınız da (engellemesek bir arabanın altında hep beraber kalabiliriz) ortalığı yıkıyor. Çevremdeki yaşıtlarına baktığımda, onların anne ve babaları ile gayet sakin ya yürüdüklerini ya da çocuk arabasında oturup etrafı seyrettiklerini görüyorum. Yaren, artık çocuk arabasında bile oturmak istiyor. Kendini arabadan aşağıya atmak istiyor. Kemeri olmazsa kesin aşağıya atlayacak. Kızımızla bir yere gitmek bile o kadar bir sorun haline geldi ki. Kesinlikle bir 5 dakika bile çocuk sandalyesinde oturmak istemiyor ve bulunduğu mekanda ne kadar gidilmemesi gereken yer varsa oralara gitmeye kalkışıyor. Engellediğinizde ise vayyy halinize.
Birkaç gündür bunun üzerine düşünüyorum. Bir yerde hata mı yapıyoruz, yoksa bu normal bir süreç mi diye düşünüyorum. Tam olarak emin değilim. Umarım bu süreci en kısa zamanda atlatırız. Çünkü kızımın söz dinlemez şımarık, hırçın birisi olmasını hiç ama hiç istemiyorum. Onunla keyifli bir şekilde gezmek, yürümek, koşmak, oturmak, fotoğraf çekilmek istiyorum.
